Αναισθησιολογία και Ανάνηψη

Κατέχει την πιο σημαντική θέση στον αγώνα για ζωή ενάντια στον σωματικό πόνο σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. Για την εξάλειψη του πόνου, πολλοί διαφορετικοί αγώνες έχουν γίνει από την ανθρωπότητα μέχρι σήμερα. Μέχρι το 1842, οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση ήταν μια επίπονη και προκλητική διαδικασία τόσο για τους ασθενείς όσο και για τους χειρουργούς. Από αυτή την ημερομηνία και μετά, η Αναισθησία έγινε αποδεκτή ως κλάδος της επιστήμης και έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο μέχρι σήμερα. Αναισθησία στις σημερινές συνθήκες. Πραγματοποιείται από Ειδικούς Αναισθησιολογία και Ανάνηψη που είναι εξειδικευμένοι στον κλάδο τους με την υποστήριξη προηγμένης τεχνολογίας.

Όταν η χειρουργική απόφαση λαμβάνεται από τον χειρουργό, οι ασθενείς συχνά φοβούνται τον ύπνο, δηλαδή την αναισθησία, όχι την επέμβαση. Η αναισθησία είναι γενικά η διαδικασία που κάνει ένα μέρος ή ολόκληρο το σώμα να μην είναι ευαίσθητο στον πόνο. Όταν ο ασθενής αποφασίζει να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση, επιτρέπει επίσης μια κατάσταση στην οποία δεν έχει κανέναν έλεγχο στο σώμα του ενώ βρίσκεται σε συνειδητή ή ασυνείδητη κατάσταση. Σε αυτή τη διαδικασία έρχονται στο προσκήνιο η γνώση, η εμπειρία και η επιδεξιότητα του αναισθησιολόγου. Οι αναισθησιολόγοι είναι ειδικοί στις πρώτες βοήθειες, την εντατική θεραπεία και τη διαχείριση του πόνου. Ο αναισθησιολόγος σας, ο οποίος διατηρεί τις ζωτικές σας λειτουργίες όπως η αναπνοή και η κυκλοφορία υπό συνεχή έλεγχο και παρακολούθηση πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την επέμβαση, είναι ο προστάτης σας από κάθε άποψη.

Αν και θεωρητικά, υπάρχουν πολλές επιπλοκές της αναισθησίας, λέγεται ότι είναι πιο ασφαλές στην πράξη να εφαρμόζεται από μια έμπειρη, έμπειρη και εξειδικευμένη ομάδα αναισθησιολογίας σε ένα πλήρως εξοπλισμένο νοσοκομείο από το να πηγαίνεις στην κυκλοφορία με το όχημά σου.

Οι αναισθησιολόγοι είναι το πιο σημαντικό μέρος της ομάδας του χειρουργείου, ακόμα και οι κρυφοί ήρωές τους. Γιατί δεν γίνεται να ξεκινήσουν πολλές επεμβάσεις χωρίς να δοθεί αναισθησία στον ασθενή. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για να αποτρέψουν τον ασθενή από το να αισθανθεί πόνο κατά τη διάρκεια της επέμβασης καθορίζονται και εφαρμόζονται από τον ιατρό Αναισθησιολογία και Ανάνηψη. Είναι επίσης η πιο σημαντική ευθύνη του αναισθησιολόγου να ελαχιστοποιήσει ορισμένες αρνητικές επιπτώσεις της αναισθησίας στο ανθρώπινο σώμα και να διασφαλίσει ότι ο ασθενής ξυπνά μετά την επέμβαση χωρίς να επηρεάζονται οι ζωτικές του λειτουργίες.

Η παροδική απώλεια συνείδησης και η μείωση της αντανακλαστικής δραστηριότητας χωρίς αλλαγή στις ζωτικές λειτουργίες ονομάζεται γενική αναισθησία. Εφαρμογή γενικής αναισθησίας; Προκαλεί απώλεια συνείδησης, εμποδίζει την επίγνωση του ασθενούς κατά την επέμβαση, παρέχει άνεση στον ασθενή κατά την επέμβαση εξαλείφοντας τον πόνο και διευκολύνει τη χειρουργική επέμβαση καταστέλλοντας την αντανακλαστική δραστηριότητα και παρέχοντας μυϊκή χαλάρωση. Με αυτά τα αποτελέσματα, στόχος της γενικής αναισθησίας είναι η παροχή κατάλληλων χειρουργικών συνθηκών. Ωστόσο, είναι καθήκον του αναισθησιολόγου να διατηρεί την υγεία και την ασφάλεια του ασθενούς κατά τη διάρκεια της επέμβασης.

Η αναισθησία μπορεί να εφαρμοστεί από γιατρούς που έχουν κάνει εκπαίδευση εξειδίκευσης στην αναισθησία και την αναζωογόνηση στην ιατρική εκπαίδευση. Οι τεχνικοί αναισθησιολογίας, οι οποίοι είναι εκπαιδευμένοι για να βοηθούν τους αναισθησιολόγους καθ' όλη τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, αποτελούν επίσης πολύ σημαντικό μέρος της αναισθησιολογικής ομάδας.

Συνήθως χορηγείται στους ασθενείς ένα από του στόματος φάρμακο που ονομάζεται «προ φαρμακευτική αγωγή» για να τους βοηθήσει να έρθουν στο χειρουργείο πιο εύκολα. Πρώτα από όλα ανοίγει η αγγειακή πρόσβαση του ασθενούς που μεταφέρεται στο χειρουργείο. Στη συνέχεια, ο ασθενής παρακολουθείται για την παρακολούθηση ζωτικών λειτουργιών όπως η καρδιά, η αναπνοή και η αρτηριακή πίεση. Μετά από αυτά τα σκευάσματα, για γενική αναισθησία χορηγούνται στον ασθενή μόνο τα ειδικά φάρμακα που είναι εξουσιοδοτημένα από τον αναισθησιολόγο μέσω του ορού που εισάγεται. Ένας ειδικός σωλήνας τοποθετείται στην τραχεία για τη συνέχεια και την ασφάλεια της αναπνευστικής οδού. Μετά την παροχή ασφαλούς βάθους αναισθησίας, η επέμβαση μπορεί να ξεκινήσει με την άδεια του αναισθησιολόγου. Η συνέχεια της αναισθησίας παρέχεται από τον συνδυασμό ή τη χωριστή χορήγηση αναπνευστικών και ενδοφλεβίων φαρμάκων. Μετά το τέλος της επέμβασης τερματίζονται τα χρησιμοποιούμενα αναισθητικά φάρμακα και ο ασθενής αφυπνίζεται υπό την επίβλεψη αναισθησιολόγου και μεταφέρεται στην αίθουσα ανάνηψης. Ο ασθενής ζεσταίνεται εδώ, ο πόνος του ανακουφίζεται και στέλνεται στο δωμάτιό του άνετα, λαμβάνοντας προφυλάξεις κατά της ναυτίας και του εμετού.